എഴുതുവാനെന്നോണം തൂലിക പിടിച്ചപ്പോഴൊക്കെ വിരലുകൾ വിസ്സമ്മതിച്ചു, എഴുതി തുടങ്ങിയവ മുഴുവിപ്പിക്കാൻ അവ സമ്മതിച്ചുമില്ല, എന്നാൽ എഴുതിയവ ഓരോന്നായി വായിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോഴൊക്കെ മിഴികൾ നിറഞ്ഞു തുടങ്ങി,…
ഒരിക്കൽ കയറിപ്പോയാൽ തിരിച്ചിറങ്ങാനാവാതെ ദിശയറിയാതെയലയാൻ മാത്രം കഴിയുന്ന കണ്ണാടിഗുഹ പോലെയാണ് എനിക്ക് നിൻ്റെ മനസ്സ്. എവിടെത്തിരിഞ്ഞാലും ഒരായിരം പ്രതിബിംബങ്ങളായി വിഭ്രമമുണർത്തി നിന്നിൽ ഞാൻ നിറഞ്ഞുനിൽക്കും…