Aryans came from Central Asia and settled in India during the late Bronze Age. They spread to the eastern parts of India by the beginning of the Iron Age. Aryans were a nomadic pastoral community when they reached India. They were less civilized compared to the Indus people when they settled in the Punjab region….
Author: saira@ssairah
Am a writer, hailing from Ernakulam district of Kerala, India
Schools of Indian Philosophy 2: Harappan Culture and Beliefs
Prehistoric Indians gradually gave up their hunter-gatherer lifestyle. Agriculture became their important means of living. They began to make tools useful for both agriculture and their self defence. These inventions made them believe in the power of physical objects. They began to feel less vulnerable to the forces of nature now. New beliefs replaced their…
Schools of Indian Philosophy: Beliefs of Prehistoric Indians
India is considered as the land of legends and mystical beliefs. And hence it will be worth a journey- to travel through the different layers of Indian schools of philosophy. If we go deep into the subject of prehistoric Indians, it can be noted that they had no Gods, as is the case with other…
ഒരിക്കലെങ്കിലും
ഒരിക്കലെങ്കിലും തിരിച്ചു പോകണം വെയിൽ ചായുന്ന നേരത്ത് മുളങ്കാടുകൾ പാട്ടു പാടുന്ന മയിലുകൾ പറന്നിറങ്ങുന്ന നാട്ടുവഴികളിലേക്ക് കൊയിത്തൊഴിഞ്ഞ പാടങ്ങളിൽ കരിമ്പനത്തലപ്പുകളുടെ നിഴലുകൾ ചിത്രം വരയ്ക്കുന്നത് നിശബ്ദരായി നോക്കി നിൽക്കണം രണ്ടപരിചിതരെ പോലെ… ഹൃദയങ്ങളപ്പോൾ പെരുമ്പറ കൊട്ടുകയായിരിക്കും “ഞങ്ങൾ വന്നു.. വീണ്ടുമൊരിക്കൽ കൂടി” അപ്പോൾ അങ്ങകലെ കുതിരാൻ കാടുകൾ കാത്തിരിക്കുകയാവും മഴയിൽ കുതിർന്ന്.. പിന്നെയും പടർന്നു പച്ചച്ച്.. സന്ധ്യയെ പുതച്ചുവന്ന കിഴക്കൻ കാറ്റിൻ്റെ കാതിൽ ഇരുണ്ട മാമരങ്ങൾ നീണ്ട വർഷങ്ങളുടെ കണക്ക് പറയുകയാവും.. ശുഭം നിങ്ങൾക്കും എഴുതാം..ഒരു പക്ഷേ…
വൈറസ്
ഏകാന്തത ഒരു മാരക വൈറസ് ആണെന്ന് പലപ്പോഴും ഞാൻ വിചാരിക്കാറുണ്ട്. നമ്മുടെ അനുവാദമില്ലാതെ തന്നെ, തൻ്റെ നിശബ്ദ ശല്കങ്ങളാൽ അത് നമ്മെ സ്പർശിക്കും.. പിന്നെ, ആരും കാണാതെ, ഒരു വിഷവള്ളി പോലെ..നമ്മളിലേക്ക് പടർന്നുകയറും. അപ്പോൾ ആൾകൂട്ടമൊഴിഞ്ഞു നാം തനിയെ ആകും.. ഈ ലോകത്തിനു നേരെ വാതിൽ കൊട്ടിയടക്കാൻ,.. ആരും കാണാതെ ഒളിഞ്ഞിരിക്കാൻ…നാം പഠിക്കും. ചൂടും കുളിരും നമ്മെ മാറി മാറി പുണരും.. നാം ചുമയ്ക്കും, കിതയ്ക്കും, ശ്വാസത്തിന് വേണ്ടി പിടയും…. അപ്പോൾ, ‘നമ്മളി’ൽ നിന്ന് ‘നീ’യും ‘ഞാനു’മെന്ന…
വിസ്‌മൃതിയിൽ നിലാവ് പെയ്യുമ്പോൾ
വിസ്മൃതിയിലെങ്ങോ നിലാവു പെയ്തൊഴിയവേ.. നിൻ്റെ തീരങ്ങളിൽ ഇളവേൽക്കുവാൻ വന്ന ഒരു മേഘശകലമായ് ഒഴുകിയിരുന്നു ഞാൻ. ഇരുൾ മാഞ്ഞു മെല്ലെ തെളിയുന്ന മാനം പോൽ മറവി തൻ മറനീക്കി വരികയായ് ഓർമ്മകൾ കനവിൻ്റെ ചരടിൽ കൊരുത്ത തീപ്പൂക്കളായ് നിൻ പ്രണയമെന്നെച്ചുട്ടുപൊള്ളിക്കവേ വീണ്ടുമാ പിൻവിളിയിലുള്ളം നടുങ്ങിയോ? അന്യൻ…എന്നും നീയെനിക്കന്യൻ ഉച്ചക്കൊടുംവെയിലിലൊരു മരഛായ തൻ കുളിർ പറ്റി ഒരു മാത്ര ഒന്നായി നിന്നവർ ഇരുവഴിയേ പിരിഞ്ഞവർ നമ്മളെന്നും ഒരു വാക്കിൻ്റെ ഉൺമയെ മുറുകെ പുണർന്നവർ നിറമുള്ള നിഴലുപോലൊരു വ്യർത്ഥമോഹത്തിൻ ചിരിയും നിരാശയും…
ചിലന്തി വലകൾ
കിടപ്പുമുറിയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് ഭാര്യ മെല്ലെ അകത്തു കടക്കുന്നതും, കട്ടിലിനടിയിൽ നിന്ന് അധികം ഒച്ചയുണ്ടാക്കാതെ (ഭർത്താവിൻ്റെ ഉറക്കത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്താതിരിക്കാൻ) എന്തോ വലിച്ചെടുക്കുന്നതും, എന്തെല്ലാമോ അടുക്കിവയ്ക്കുന്നതും, കണ്ണുകൾ തുറക്കാതെ തന്നെ അയാൾ അറിഞ്ഞു. വീണ്ടും ഉറക്കത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു വഴുതിയിറങ്ങുമ്പോൾ പെട്ടെന്ന് അയാൾ ഓർത്തു, നാളെ ഭാര്യയുടെ സഹോദരൻ്റെ വിവാഹ നിശ്ചയമാണ്. ഇന്ന് അവർ, അവളുടെ നാട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു. അവരിപ്പോൾ അവരുടെ ദാമ്പത്യത്തിൻ്റെ ഒൻപതാം വർഷത്തിലേക്ക് കടന്നിരുന്നു. എന്നു വച്ചാൽ ഓരോ ചലനത്തിൻ്റെയും ശ്വാസഗതിയുടെയും അർത്ഥവും ഉദ്ദേശ്യവും പോലും തിരിച്ചറിയുവാൻ…